صفحه 261

مسئله 1738- اجاره، تمليك منفعت چيزى به ازاى وجه معيّنى است؛ نظير اينكه خانۀ خود را به مدّت يك سال، به ازاى هر ماه صد هزار تومان اجاره بدهد.

مسئله 1739- اجاره دهنده و كسى كه چيزى را اجاره مى‏كند، بايد رشيد باشند و به اختيار خودشان اجاره را انجام دهند و نيز بايد در مال خود حقّ تصرّف داشته باشند.

مسئله 1740- لازم نيست صيغۀ اجاره به عربى خوانده شود، بلكه با هر لفظى يا كارى كه بفهماند اجاره نموده‏اند صحيح است.

مسئله 1741- اگر ولى يا قيّم بچّه مال او را اجاره دهد يا خودِ او را اجير ديگرى نمايد اشكال ندارد، و اگر مدّتى از زمان رشيد شدن او را جزو مدّت اجاره قرار دهد، بعد از آنكه بچّه رشيد شد مى‏تواند بقيّۀ اجاره را به هم بزند، ولى هرگاه طورى بوده كه اگر مقدارى از زمان رشيد بودن بچّه را جزو مدّت اجاره نمى‏كرد بر خلاف مصلحت بچّه بود، نمى‏تواند اجاره را به هم بزند.

مسئله 1742- بچه‏اى را كه ولىّ ندارد، بدون اجازه مجتهد نمى‏شود اجير كرد و كسى كه به مجتهد دسترسى ندارد، مى‏تواند از يك نفر مؤمن كه عادل باشد اجازه بگيرد و او را اجير نمايد.

مسئله 1743- اگر چيزى را اجاره كند و صاحب آن با او شرط كند كه فقط خود او از آن استفاده نمايد، مستأجر نمى‏تواند آن را به ديگرى اجاره دهد، و اگر شرط نكند، مى‏تواند آن را به ديگرى اجاره دهد. ولى اگر بخواهد به زيادتر از مقدارى كه اجاره كرده آن را اجاره دهد، بايد در آن كارى، مانند تعمير و سفيدكارى، انجام داده باشد.

مسئله 1744- اگر اجير با انسان شرط كند كه فقط براى خود انسان كار كند، نمى‏شود او را به ديگرى اجاره داد، و اگر شرط نكند، مى‏تواند او را به همان مقدارى كه اجاره كرده است، به ديگرى اجاره دهد.